πρωτοβουλία ενάντια στις βλαπτικότητες: Πώς θα σας φαινόταν μια τρύπα στη θέση του Κάκαβου ή των Κρουσίων;

6 Δεκ 2011

Πώς θα σας φαινόταν μια τρύπα στη θέση του Κάκαβου ή των Κρουσίων;

“Γεμάτος ΧΡΥΣΑΦΙ ο Νομός Κιλκίς” λένε τα δημοσιεύματα, άλλο ένα Ελντοράντο στη Β. Ελλάδα, τα δισεκατομμύρια χορεύουν, θα ξεχρεώσουμε λένε άμα βγάλουμε αυτόν τον χρυσό, έρχονται κι οι τηλεοράσεις και θαμπώνουν τον κόσμο με μυθικές ποσότητες κίτρινου μετάλλου (εδώ) και νομίζει ο ταλαιπωρημένος Έλληνας ότι τα δισεκατομμύρια θα πάνε κατευθείαν στα άδεια κρατικά ταμεία για να ξεπληρώσουμε τα δάνεια προς το ΔΝΤ. Δεν θα ξανασχοληθούμε με αυτόν τον μύθο, τα έχουμε ήδη πει εδώ. Ας δούμε όμως πώς θα βγει αυτός ο χρυσός από τη γη.

Τα κοιτάσματα της Βάθης, Γερακαριού και Ποντοκερασιάς Κιλκίς, όπως και αυτά των Σκουριών, της Φισώκας και τις Τσικάρας της Χαλκιδικής – ακούγονται κι άλλα ονόματα “στόχων”, όπως Δίλοφο και Αλατίνα στη Χαλκιδική, Μαρώνεια, Κασσιτερές, Μελίτενα και Κίρκη στη Θράκη – είναι κοιτάσματα “πορφυρικού χαλκού”. Τι είναι αυτά; Δείτε τις διαφάνειες του κ. Στέφανου Κίλια, αναπληρωτή καθηγητή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ( “Συστήματα Πορφυρικού Χαλκού (Cu) και Κοιτάσματα Cu-Au-Mo Πορφυρικού Τύπου”):

Τα κοιτάσματα πορφυρικού χαλκού (porphyry copper), με πιθανή την παρουσία χρυσού (Αu) ή/και μολυβδαινίου (Mo) ως παραπροϊόντα, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ και ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Ζήτημα να’χουν 1% χαλκό, όπως οι Σκουριές. Είναι δηλαδή κοιτάσματα που είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμα όχι λόγω της περιεκτικότητας τους σε μέταλλα, αλλά λόγω του τεράστιου όγκου τους, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα μεγάλης κλίμακας επιφανειακών εξορύξεων.

“Γίγαντες” (giants) ονομάζει αυτά τα κοιτάσματα η παραπάνω διαφάνεια και δέστε ακόμα έναν τέτοιο γίγαντα:

Με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο βρήκαμε φωτογραφίες μερικών τέτοιων μεταλλείων “πορφυρικού χαλκού” σε διάφορα μέρη του κόσμου. Όλα τεράστια, όλα επιφανειακά και στη συντριπτική τους πλειοψηφία πολύ μακριά από κατοικημένες περιοχές. Οι εικόνες αυτές είναι οι εικόνες του μέλλοντός μας, αν επιτρέψουμε να γίνουν αυτά τα πράγματα εδώ. Κι αν πιστεύει κανείς ότι αυτές οι θηριώδεις επεμβάσεις μπορούν να “αποκατασταθούν” ή έστω να μετριαστούν, απλά εθελοτυφλεί.