Προτού την έναρξη αυτού του τριημέρου ας επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κάποιες επισημάνσεις.
Το ρήγμα είναι γεγονός
Το ρήγμα είναι γεγονός
- Η 29η Ιουνίου του 2011είναι η ημερομηνία όπου διέρρηξε οριστικά την συναίνεση της κυριαρχίας με την κοινωνία. Η αυθόρμητη κάθοδος του κόσμου στις πλατείες όλης της χώρας μετέτρεψε πολύ γρήγορα την κρίση από οικονομική και πολιτική σε πολιτειακή. Το αντιπροσωπευτικό σύστημα ως μία ολότητα κοινωνικής οργάνωσης δέχτηκε ένα καίριο πλήγμα. Το ρήγμα είναι γεγονός και αυτό το ρήγμα είχε δύο μεγάλους αποδέκτες. Τα πολιτικά κόμματα και τα συνδικαλιστικά τους παραρτήματα στο σύνολο τους.
- Το γεγονός των πλατειών, (αυθόρμητο αλλά όχι και απρόσμενο), εμφανίστηκε στο προσκήνιο έχοντας ήδη υφάνει τα χαρακτηριστικά του από τα παλαιότερα έτη. Μία σαφής αντικρατική, ακηδεμόνευτη και αυτοοργανωμένη συγκρότηση του κοινωνικού είχε κιόλας αρχίσει να διαφαίνεται από το καλοκαιρι του 2007 για το ολοκαύτωμα των δασών της Πελοποννήσου. Με αυτά τα χαρακτηριστικά όρθωσε το Δεκέμβριο του 2008 την οργή της απέναντι σε μια εξουσία που δολοφονεί την ζωή και γέμισε τις πλατείες του καλοκαιριού του 2011 με κόσμο απαιτώντας ισότητα, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια.
- Μέσα στις πλατείες αναδύθηκαν προβληματισμοί που αφορούν μια άλλη μορφή πολιτείας συμβατή με την άμεση δημοκρατία, μια άλλη μορφή οικονομίας χωρίς συσσώρευση και ανάπτυξη και μια άλλη έννοια του δημόσιου αγαθού και του δημοσίου χώρου ως κοινότητα. Διαφάνηκε όμως και το έλλειμμα να βρεθεί ένας συνεκτικός τρόπος έκφρασης όλων των πλατειών της χώρας που να καταθέτει ένα κοινό πρόγραμμα υλοποίησης αυτών των προβληματισμών: