Ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα Μεγ. Παναγία
Αυτό που δεν μας είπε η κ. Καραβασίλη είναι τι κοινό βρίσκει στην Kittila της Φινλανδίας με τη Θράκη και τη Χαλκιδική και γενικότερα την Ελλάδα!
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Η Kittila βρίσκεται 150 χμ. βόρεια του αρκτικού κύκλου, και καταλαμβάνει μια έκταση της τάξεως των 8,262.67 τετραγωνικών χιλιομέτρων (3,190.23 τετραγωνικά μίλια) από τα οποία τα 168.71τετρ. χμ. είναι νερό! Ολόκληρη η επαρχεία της Kittila αριθμεί 6.193 κατοίκους με πληθυσμιακή πυκνότητα 0,77 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, τη στιγμή που η Χαλκιδική με έκταση μόλις 2.918 τετρ. χμ. αριθμεί 109.587 κατοίκους με πληθυσμιακή πυκνότητα 37,6 κατοίκους ανά τετρ. χμ! Επιπλέον, το ορυχείο της Kittila απέχει σε ευθεία από την κωμόπολη και το τουριστικό, χειμερινό θέρετρο (Levi resort) περίπου 25 χμ. τη στιγμή που οι Σκουριές απέχουν από τα τριγύρω χωριά περίπου 3 χμ. Σε έκταση πολλών χιλιομέτρων τριγύρω από το ορυχείο της Kittila δεν υπάρχει κατοικημένη περιοχή ( φαίνεται άλλωστε και από την πληθυσμιακή πυκνότητα της περιοχής). Για να δείτε ότι δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης των δύο περιοχών αναλογιστείτε ποιες περιοχές καλύπτονται σε 25 χμ. ακτίνα από τις Σκουριές. Είναι σχεδόν τα 2/3 της Χαλκιδικής με τον Πολύγυρο και τα περισσότερα χωριά μέσα στο νοητό αυτό κύκλο που φτάνει στα βόρεια μέχρι και τη Βόλβη και περιλαμβάνει πολλές από τις παραθαλάσσιες, τουριστικές περιοχές της Χαλκιδικής. Υπάρχει καμιά σχέση στη μια περιοχή και την άλλη, ώστε οι δύο περιοχές να συγκρίνονται, και ακόμη χειρότερα να γίνεται η μια παράδειγμα της άλλης; Έχει η Kittila τις δικές μας ανάγκες για νερό;; Έχει 168 τετρ. χμ. επιφανειακά νερά! Έχει η Kittila τη δική μας αγροτική, κτηνοτροφική, μελισσοκομική δραστηριότητα; Υπάρχουν 150 χμ. βόρεια του αρκτικού τα πυκνοκατοικημένα χωριά που στελεχώνουν το γεωφυσικό και πολιτισμικό τοπίο της δικής μας Χαλκιδικής;
Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση ούτε στην ποσότητα του χρυσού που εξορύσσεται, καθότι ενώ τουλάχιστον για την περιοχή των Σκουριών μιλάνε για 0,5 γρ. χρυσού ανά τόνο, στο ορυχείο της Kittila εξορύσσονται περίπου 4,5 γρ. χρυσού στον τόνο (οι πληροφορίες είναι από το επίσημο site της εταιρίας Agnico- Eagle Mines).
Σίγουρα στη Λαπωνία, όπως μας ενημερώνει η κ. Καραβασίλη υπάρχουν ισχυρότατοι μηχανισμοί ελέγχου, και έτσι πρέπει να είναι αφού, σαφώς, υπάρχει μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση από τέτοιου είδους δραστηριότητες, όπως η ίδια παραδέχεται. Στην χρεοκοπημένη, όμως, Ελλάδα της μίζας, των μεγαλοεργολάβων, των σκανδάλων, της Λάρκο, του Ασωπού, των καμένων … ποια διασφάλιση είναι αρκετή για να μας πείσει, όταν στη δική μας περίπτωση υπάρχουν πρόσθετα πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως το νερό, η όχληση από τη σκόνη, το θόρυβο και πολλά άλλα;
Επίσης, η κ. Καραβασίλη θα πρέπει να γίνει πιο συγκεκριμένη για το είδος της διαβούλευσης που το Υπουργείο οργανώνει να διεξαχθεί. Γιατί όταν παραδέχεται δημόσια, ότι το Υπουργείο θέλει αυτή την επένδυση και ότι «ο επενδυτής δε μπορεί να περιμένει» και ακόμη όταν μιλάει για επιτήδειους που κινδυνολογούν και παραπληροφορούν για προσωπικά οφέλη, παρασέρνοντας έτσι την «άβουλη μάζα», τότε αυτό που προσπαθεί να οργανώσει δεν θα έπρεπε να λέγεται διαβούλευση αλλά δωρεάν σεμινάρια με την ευγενική χορηγία της « Ελληνικός Χρυσός»!
