Για αυτό ας πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους!
Μέσα σε ένα καθημερινό πλαίσιο αδικίας και με τις ψυχές όλων μας τουλάχιστον εν βρασμώ με τα δρώμενα της χώρας, επιχειρούμε στο παρόν να αναδείξουμε την αλήθεια της μεταλλείας χρυσού στη χώρα μας, και εν μέρει στο Κιλκίς. Ένα θέμα που για κάποιον μη ενήμερο ακούγεται δευτερεύον, αλλά δυστυχώς δεν είναι μόνον άρρηκτα συνδεμένο με τα οικονομικοπολιτικά δρώμενα - αποτελεί πιστή εφαρμογή του μνημονιακού σχεδιασμού ξεπουλήματος.
Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν έχει να αναδείξει κάποιο μέρος της γης όπου η μεταλλεία, ιδίως αυτή που σχετίζεται με εξορύξεις χρυσού, έχει κάνει τους πολίτες της περιοχής ευτυχισμένους με τις θέσεις εργασίας, έφερε ευημερία και δεν επιδείνωσε τη δημόσια υγεία, δεν εξαφάνισε άλλες αναπτυξιακές δραστηριότητες, δεν έβλαψε ή εξαφάνισε τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες, δεν έβλαψε ανεπανόρθωτα το υδατικό δυναμικό της κάθε περιοχής, δεν επιβλήθηκε με δόλο ή με τη βία και που δε συνοδεύτηκε στη συνέχεια από τη δημόσια δυσαρέσκεια και αγώνες για κλείσιμο των ορυχείων.
Η αλήθεια είναι ότι οι επιτροπές αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κιλκίς, Χαλκιδική και Θράκη έχουμε γεμίσει το διαδίκτυο με βίντεο, κείμενα και κάθε στοιχείο αλήθειας από όλα τα μέρη της γης που έχουν την «ευτυχία» να διαθέτουν μεταλλεία: Τουρκία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Περού, Αφρική, Αργεντινή, Κόστα Ρίκα, Μεξικό, …. και δεν έχει τέλος. Οι άνθρωποι του συστήματος εταιρίες-κυβέρνηση, μας κατηγόρησαν ότι συγκρίνουμε τη χώρα μας με υπανάπτυκτες και μας πρόβαλαν τη Φινλανδία και τη Σουηδία ως παραδείγματα προς μίμηση.
Η αλήθεια είναι ότι η Φινλανδία, σήμερα, 5 χρόνια μετά την έναρξη των εξορύξεων, έχει σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και εκδηλώσεις δυσαρέσκειας του πληθυσμού λόγω της μεταλλείας! Πριν 5-6 χρόνια είχαν ξεκινήσει οι εξορυκτικές δραστηριότητες υπό καθεστώς γιορτής εν’ όψει της υποσχόμενης ανάπτυξης. Σήμερα οι διαδηλώσεις και τα «ΟΧΙ» έχουν παγιωθεί. Μια από τις περιπτώσεις, το Talvivaara: αυτά τα περιβαλλοντικά προβλήματα που εμείς βροντοφωνάζουμε, αυτοί τα ζουν ήδη, το παράλληλο κακό του ραδιενεργού ουρανίου που υπογραμμίζουμε για το Κιλκίς, αυτό ακριβώς το κληρονόμησαν ήδη οι κάτοικοι του Talvivaara και εξοργισμένοι ακούνε σήμερα θρασείς δικαιολογίες! Ορίστε και το μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνεται στο Talvivaara στις 31/10/2012.
Μέσα σε ένα καθημερινό πλαίσιο αδικίας και με τις ψυχές όλων μας τουλάχιστον εν βρασμώ με τα δρώμενα της χώρας, επιχειρούμε στο παρόν να αναδείξουμε την αλήθεια της μεταλλείας χρυσού στη χώρα μας, και εν μέρει στο Κιλκίς. Ένα θέμα που για κάποιον μη ενήμερο ακούγεται δευτερεύον, αλλά δυστυχώς δεν είναι μόνον άρρηκτα συνδεμένο με τα οικονομικοπολιτικά δρώμενα - αποτελεί πιστή εφαρμογή του μνημονιακού σχεδιασμού ξεπουλήματος.
Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν έχει να αναδείξει κάποιο μέρος της γης όπου η μεταλλεία, ιδίως αυτή που σχετίζεται με εξορύξεις χρυσού, έχει κάνει τους πολίτες της περιοχής ευτυχισμένους με τις θέσεις εργασίας, έφερε ευημερία και δεν επιδείνωσε τη δημόσια υγεία, δεν εξαφάνισε άλλες αναπτυξιακές δραστηριότητες, δεν έβλαψε ή εξαφάνισε τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες, δεν έβλαψε ανεπανόρθωτα το υδατικό δυναμικό της κάθε περιοχής, δεν επιβλήθηκε με δόλο ή με τη βία και που δε συνοδεύτηκε στη συνέχεια από τη δημόσια δυσαρέσκεια και αγώνες για κλείσιμο των ορυχείων.
Η αλήθεια είναι ότι οι επιτροπές αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κιλκίς, Χαλκιδική και Θράκη έχουμε γεμίσει το διαδίκτυο με βίντεο, κείμενα και κάθε στοιχείο αλήθειας από όλα τα μέρη της γης που έχουν την «ευτυχία» να διαθέτουν μεταλλεία: Τουρκία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Περού, Αφρική, Αργεντινή, Κόστα Ρίκα, Μεξικό, …. και δεν έχει τέλος. Οι άνθρωποι του συστήματος εταιρίες-κυβέρνηση, μας κατηγόρησαν ότι συγκρίνουμε τη χώρα μας με υπανάπτυκτες και μας πρόβαλαν τη Φινλανδία και τη Σουηδία ως παραδείγματα προς μίμηση.
Η αλήθεια είναι ότι η Φινλανδία, σήμερα, 5 χρόνια μετά την έναρξη των εξορύξεων, έχει σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και εκδηλώσεις δυσαρέσκειας του πληθυσμού λόγω της μεταλλείας! Πριν 5-6 χρόνια είχαν ξεκινήσει οι εξορυκτικές δραστηριότητες υπό καθεστώς γιορτής εν’ όψει της υποσχόμενης ανάπτυξης. Σήμερα οι διαδηλώσεις και τα «ΟΧΙ» έχουν παγιωθεί. Μια από τις περιπτώσεις, το Talvivaara: αυτά τα περιβαλλοντικά προβλήματα που εμείς βροντοφωνάζουμε, αυτοί τα ζουν ήδη, το παράλληλο κακό του ραδιενεργού ουρανίου που υπογραμμίζουμε για το Κιλκίς, αυτό ακριβώς το κληρονόμησαν ήδη οι κάτοικοι του Talvivaara και εξοργισμένοι ακούνε σήμερα θρασείς δικαιολογίες! Ορίστε και το μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνεται στο Talvivaara στις 31/10/2012.
Η αλήθεια είναι ότι το 2o πρότυπο του ΥΠΕΚΑ, η Σουηδία, μοιάζει σήμερα πιο πολύ με την Ελλάδα ως προς τα μέτωπα αγώνα ΕΝΑΝΤΙΑ στα μεταλλεία: Στο λαπωνικό Βορρά της, αλλά και σε άλλες πλέον περιοχές της, καθώς και στο νησί Gotland – επιχειρείται το ελληνικό όραμα: Η Σουηδία θα γίνει ο μέγας παραγωγός ορυκτού πλούτου της Ευρώπης! Οι πολίτες αντιδρούν μπαίνοντας μπροστά στα μηχανήματα αποψίλωσης και τα σχετικά δημοσιεύματα είναι καθημερινά: «Οι διαρκώς αυξανόμενες τιμές μετάλλων παγκοσμίως, έχουν ξαφνικά στρέψει ξανά τα βλέμματα στα μεταλλεία της Σουηδίας. Αλλά καθώς τα εκατομμύρια θα διαφεύγουν στο εξωτερικό, θα κληρονομούμε την καταστροφή του περιβάλλοντος - για πολλές γενιές στο μέλλον.» Σουηδικό μέτωπο.
Η αλήθεια είναι ότι ο απλός κόσμος στο Κιλκίς, στη Χαλκιδική, στη Θράκη, στη Σουηδία και στη Φινλανδία, σίγουρα δεν έχουν οργανωθεί ώστε να έχουν εφεύρει κοινά ψέματα – συνεπώς λέμε την αλήθεια, εκτός αν είστε λάτρεις θεωριών συνωμοσίας!
Η αλήθεια της μεταλλείας και ειδικά του χρυσού περιλαμβάνει λειψυδρία και μόλυνση των υδάτων (ειδικά το Κιλκίς είναι ένας από τους 7 νομούς που επισήμως έχουν κριθεί ότι κινδυνεύουν άμεσα από ερημοποίηση.) Λειψυδρία, γιατί η όποια μεταλλευτική δραστηριότητα, ήδη από τα πρώιμα στάδια των ερευνητικών γεωτρήσεων, μπορεί να οδηγήσει σε αποστράγγιση των γεωτρήσεων στην περιοχή. Μόλυνση, γιατί τα τοξικά χημικά της μεταλλευτικής διαδικασίας καταλήγουν στο υπέδαφος και περνούν στον υδροφόρο ορίζοντα.
Η αλήθεια της μεταλλείας και ειδικά του χρυσού περιλαμβάνει λειψυδρία και μόλυνση των υδάτων (ειδικά το Κιλκίς είναι ένας από τους 7 νομούς που επισήμως έχουν κριθεί ότι κινδυνεύουν άμεσα από ερημοποίηση.) Λειψυδρία, γιατί η όποια μεταλλευτική δραστηριότητα, ήδη από τα πρώιμα στάδια των ερευνητικών γεωτρήσεων, μπορεί να οδηγήσει σε αποστράγγιση των γεωτρήσεων στην περιοχή. Μόλυνση, γιατί τα τοξικά χημικά της μεταλλευτικής διαδικασίας καταλήγουν στο υπέδαφος και περνούν στον υδροφόρο ορίζοντα.
Η αλήθεια της μεταλλείας και ειδικά του χρυσού περιλαμβάνει ακόμη ατμοσφαιρική και εδαφική ρύπανση, αφόρητη ηχορύπανση, τέλματα μεταλλευτικών καταλοίπων & ραδιενεργά στοιχεία. Τοξική σκόνη διαχέεται στην ατμόσφαιρα με τις καθημερινές εκρήξεις, πασπαλίζει τις καλλιέργειες και ενσωματώνεται στο έδαφος. Ακόμη κι αν κάποιος κτηνοτρόφος επέμενε να εκτρέφει αγελάδες κοντά στον μεταλλευτικό χώρο, ποιος θα αγόραζε το γάλα του; Ήδη στη Θράκη όπου συμβαίνουν τα ίδια, γαλακτοβιομηχανία δήλωσε εγγράφως ότι αν γίνουν τα μεταλλεία δε θα αγοράζει πλέον γάλα από τους τοπικούς παραγωγούς. Οι περιεκτικότητες στα επιθυμητά μέταλλα είναι συχνά μικρές. Στην περίπτωση των Κρουσίων, είναι λίγα γραμμάρια ανά τόνο πετρώματος. Το σύνολο σχεδόν του υλικού που θα εξορύσσεται θα είναι λοιπόν άχρηστο και θα πρέπει να πεταχτεί, αφού προηγουμένως έχει εμποτιστεί με τοξικά χημικά. Αυτή η τοξική λάσπη θα αποτίθεται σε τεράστιες χαβούζες (τέλματα καταλοίπων) και θα αποτελεί στον αιώνα τον άπαντα μια πληγή για την περιοχή και συνεχή κίνδυνο σε περίπτωσή διαφυγής της, μετά από ρήξη των φραγμάτων, εξαιτίας πχ. ενός πλημμυρικού ή σεισμικού συμβάντος.
Η αλήθεια ειδικά για το Κιλκίς μιλάει για πιθανή συνύπαρξη ουρανίου (αλά Talvivaara Φινλανδίας.) Το ΙΓΜΕ διαψεύδει την ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων ποσοτήτων ουρανίου – άρα συνομολογεί την ύπαρξη ουρανίου. Συνεπώς κατά την εξόρυξη του χρυσού, η διαρροή ραδιενεργών στοιχείων είναι σίγουρο ότι θα συμβεί! Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δε θα γίνουν ενέργειες εκμετάλλευσης του ουρανίου, αυτό θα διαφεύγει όσο υπάρχει στην ατμόσφαιρά μας, στη γη και στα νερά μας με ολέθριες συνέπειες στην υγεία μας.
Η αλήθεια της μεταλλείας χρυσού σημαίνει ακόμη απώλειες περιουσιών. Σύμφωνα με τον ισχύοντα μεταλλευτικό κώδικα, όταν μια περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως δημόσια μεταλλευτική, μπορεί να διατεθεί από το Δημόσιο σε ιδιώτες για μεταλλευτική εκμετάλλευση. Ειδικά στην περίπτωση των Κρουσίων, εφόσον η περιοχή ήταν ήδη χαρακτηρισμένη ως μεταλλευτική από την πρώτη εγκατάσταση των προσφύγων σε αυτήν, τα δικαιώματα στις ιδιοκτησίες που τους δόθηκαν είναι για το λόγο αυτό κολοβά. Όσο δεν υπάρχει ιδιώτης μεταλλειοκτήτης, όλα φαίνονται ομαλά. Αν όμως εγκατασταθεί ιδιώτης μεταλλειοκτήτης στην περιοχή, τότε σε αυτόν παραχωρούνται ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Η απομάκρυνση των σημερινών κατοίκων βέβαια δεν πρόκειται να γίνει άμεσα με εντολή του μεταλλειοκτήτη, γιατί αυτό θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις. Θα γίνει σταδιακά και οικειοθελώς όμως, από τους ίδιους τους σημερινούς ιδιοκτήτες, όταν ανακαλύψουν πως η διαβίωσή τους κοντά στα ορυχεία θα είναι ανυπόφορη και βέβαια στην περίπτωση αυτή ούτε σκέψη για αποζημιώσεις. Όταν λοιπόν το σημερινό ΥΠΕΚΑ λέει πως δεν θα γίνουν απαλλοτριώσεις στην περιοχή, η αλήθεια πίσω από αυτό είναι πως δεν θα δοθούν αποζημιώσεις, γιατί ο κόσμος θα φύγει από μόνος του!
Η αλήθεια όσον αφορά στην οικονομική διάσταση και τις πολυπόθητες θέσεις εργασίας, περιλαμβάνει: πρόγραμμα κατάρτισης ανειδίκευτων σε μεταλλεία-ορυχεία που σημαίνει: η εταιρεία δε θα πληρώνει μισθούς – εμείς οι υπόλοιποι θα τους πληρώνουμε. Οι συνθήκες, μισθός, περίοδος απασχόλησης, εργασιακά δικαιώματα είναι ψιλά γράμματα – ειδικά στις μέρες που ζούμε και ειδικά στην περίπτωση μετατροπής μας και σε ΕΟΖ (Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.) Και πόσες θα είναι οι θέσεις εργασίας; Χμμ, σε κανένα απολύτως δημόσιο έγγραφο δεν υπάρχει γραμμένος αριθμός θέσεων εργασίας. Από στόματα διαφόρων ακούσαμε για 50 θέσεις (Κιλκίς) στην αρχή οι οποίες μπορεί να φτάσουν τις 500 σε ορίζοντα 30-ετίας. Φυσικά δεν ξεκαθαρίζεται αν αυτές οι 500 θα είναι παράλληλες ή «φύγε εσύ, έλα εσύ για 6 μήνες». Και μετά; Τι; Μετά λοιπόν τα 10-30 χρόνια εξόρυξης, όταν η εταιρεία πάρει ότι θέλει και φύγει, ή όταν αλλάξουν οι συνθήκες της αγοράς (ξέρετε, αυτές οι αγορές που ρυθμίζουν τα πάντα…); Τότε τι κάνουν οι Κιλκισιώτες; Οι Θράκες και οι Χαλκιδικιώτες; Πού θα εργαστούν; Γιατί, γη για καλλιέργεια, περίπτωση αγροτουρισμού, τουρισμού, περίπτωση μελισσοκομίας, περίπτωση κυνηγετικών δραστηριοτήτων και εσόδων δεν θα υπάρχει !
Η αλήθεια των θέσεων εργασίας περιλαμβάνει ακόμη ανίατες ασθένειες στους μεταλλωρύχους και μεταλλειοεργάτες, μεταφορείς στείρων, αλλά και στον πληθυσμό της περιοχής. Χαρακτηριστική απόδειξη τα κοιμητήρια του Στρατωνίου της Χαλκιδικής, όπου σπάνια να βρει κανείς τάφο άνδρα με ηλικία πάνω από 50 με 55 έτη ζωής. Αν συνυπολογίσουμε και την παρουσία του ουρανίου στον τόπο μας, το Κιλκίς, τα πράγματα χειροτερεύουν πολύ.
Η αλήθεια για Εθνικό συμφέρον είναι ότι για αυτό το καημένο το Εθνικό συμφέρον δεν εξετάστηκαν ποτέ οι υπάρχουσες (στα συρτάρια) οικονομοτεχνικές μελέτες που αναδεικνύουν άλλες οικονομικές προοπτικές, πραγματικά σε εναρμόνιση με το περιβάλλον και βιώσιμες. Απλά, ως ένα παράδειγμα, το εθνικό συμφέρον δε θα χάσει τους τζίρους των σημερινών γεωργοκτηνοτρόφων, κυνηγών που έρχονται στα Κρούσσια από όλη τη Μακεδονία; Το εθνικό συμφέρον δε θα χαίρονταν από την μετατροπή 30 εκ. € εισαγωγών αιθέριων ελαίων και βοτάνων σε εξαγωγή 30 εκ. € από την πλέον κατάλληλη για αυτήν την δραστηριότητα περιοχή των Κρουσσίων; Το Εθνικό συμφέρον από το Κιλκίς είναι μόλις 1 εκ.€ / έτος. Σχεδόν ανέκδοτο αν σκεφτεί κανείς τα χρήματα που θα φτάνουν στα χέρια της ξένης εταιρείας!
Η αλήθεια σε ηθική διάσταση και η εμπιστοσύνη στο κράτος. Όλη η διαδικασία ξεκίνησε υπόγεια και πονηρά, με «διαβούλευση» άγνωστη στους πολίτες. Στο Κιλκίς, η «διαβούλευση» περιελάμβανε δήθεν ενημέρωση των θεσμικών εκπροσώπων μας, ενώ οι συναντήσεις (εν Αθήναις) γίνονταν μόνον για να τους συνετίσουν και να τους δώσουν εντολή να μεταπείσουν τα πλήθη. Όλα αυτά στο παρά πέντε, λίγο πριν τη λήξη του διαγωνισμού για τον οποίο μας διαβουλεύονταν! Καμία δημοκρατική αρχή - αντίθετα, επαναλαμβανόμενη κοροϊδία: πολλές φορές προφορικά, αλλά και γραπτά, η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ δεσμεύτηκε να τα σταματήσει όλα εάν η τοπική κοινωνία με τους θεσμικούς φορείς της εκφραστεί αρνητικά. Παρόλο όμως ότι καθολικά, όλοι οι φορείς και σύμπασα η κοινωνία του Κιλκίς εκφράστηκε αρνητικά, με υπομνήματα, υπογραφές, συλλαλητήρια και ερωτήσεις βουλευτών, όλα αυτά χλευάστηκαν! Πρόσφατα η έκφραση της τοπικής κοινωνίας εντάχθηκε στα διακοσμητικά στοιχεία!
Αυτές οι αλήθειες στην Ελλάδα του 2012 σκεπάζονται από την εμετική προπαγάνδα «η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί πρώτη χώρα παραγωγός χρυσού στην Ευρώπη». Κορυφαία του είδους είναι η πρόσφατη δήλωση του δ/ντη του ΙΓΜΕ: «Στην Ελλάδα οι περισσότερες τοπικές κοινωνίες εγκλωβίζονται στα στενά συμφέροντα, στις μικροπολιτικές σκοπιμότητες και στις στείρες αντιλήψεις, επιλογές και αντιδράσεις ομάδων μειοψηφίας που επιβάλλουν απόψεις και διαδικασίες με κάθε άλλο παρά δημοκρατικό τρόπο, εκφοβίζοντας συχνά και πολιτικούς παράγοντες. Η καθυστέρηση στην αξιοποίηση βιώσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών αφαιρούν την δυνατότητα της χώρας να αλλάξει ριζικά τα σημερινά δεδομένα εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα». Αν έτσι είναι οι περισσότερες ελληνικές κοινωνίες, αυτοί για ποια Ελλάδα κόπτονται και οραματίζονται ;
Τέτοιες δηλώσεις με λάσπη ποτ-πουρί, συνοδευόμενες με υποσχέσεις για «θέσεις εργασίας και ανάπτυξη» αναπαράγονται ανελλιπώς από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Στην «αλήθεια» της Ελλάδας μας, οι δράσεις των επιτροπών ενάντια στα μεταλλεία, απουσιάζουν πλήρως από το ειδησεογραφικό μενού – ακόμη και των κρατικών καναλιών που εμείς πληρώνουμε. Αν σπανίως γίνει κάποια αναφορά, παρουσιάζονται οι πολίτες που παίρνουν μέρος σε κινητοποιήσεις, ως κακοποιά στοιχεία εγκληματικών οργανώσεων! Όποιες πολιτικές παρατάξεις τολμήσουν να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας ή/και να συμμεριστούν τις θέσεις μας, κατηγορούνται αμέσως για φθηνό ψηφοθηρισμό και τρομοκρατία! Όποιος φορέας θεσμικός τολμήσει να εκφράσει τη θέση του, απαξιώνεται! Όποιος συντάκτης καναλιού τολμήσει να προβάλει το θέμα, γρήγορα «το κλείνει» δια παντός και δεν επανέρχεται ποτέ σε αυτό. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι στην ευρύτερη Ελλάδα (εκτός των περιοχών που πρόκειται να πληγούν) ακούνε και μαθαίνουν για το θέμα μόνο την πλευρά της «οικονομικής σωτηρίας».
Για πολλοστή φορά στη Χαλκιδική, την Κυριακή 21 Οκτώβρη 2012 συνέβησαν εγκλήματα: γυναίκες με τραγούδια και παλαμάκια δέχτηκαν χημικά και τράπηκαν σε φυγή. Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι όλων των ηλικιών αφού κατέφυγαν σε ειρηνική διαδήλωση, μπήκαν άρον άρον στα ΙΧ τους για να φύγουν από τα χημικά, αλλά έμελλε να δουν τα ΜΑΤ να σπάζουν μανιωδώς τα παμπριζ τους για να τους ρίξουν καπνογόνα ή ό,τι άλλο, να τους αναγκάσουν να βγουν από τα αμάξια για να γίνουν συλλήψεις με κατηγορία «στάση και διατάραξη»! Όμως η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων άκουσε για ΤΟΣΟΥΣ αστυνομικούς τραυματίες, αλλά δεν άκουσε για και δεν είδε ποτέ τον διαμελισμένο αστράγαλο της 60χρονης γυναίκας! Η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων δεν είδε ποτέ 2.500 κατοίκους του Κιλκίς να συγκεντρώνεται την 30η Αυγούστου και να λέει «ΟΧΙ» στο θάνατό του. Η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων δεν είδε ποτέ τους μαθητές της Χαλκιδικής να παρελαύνουν με τα μπλουζάκια «SOS Χαλκιδική». Η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων δεν είδε ποτέ τον κόσμο από τρεις νομούς της Θράκης να φωνάζει «ΟΧΙ».
Ο στραγγαλισμός της αλήθειας εξοργίζει. Εξοργίζει η λάσπη, το ψέμα, το θράσος, η προπαγάνδα, το φίμωμα, η αδικία, η έλλειψη δημοκρατίας!
Η αλήθεια ειδικά για το Κιλκίς μιλάει για πιθανή συνύπαρξη ουρανίου (αλά Talvivaara Φινλανδίας.) Το ΙΓΜΕ διαψεύδει την ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων ποσοτήτων ουρανίου – άρα συνομολογεί την ύπαρξη ουρανίου. Συνεπώς κατά την εξόρυξη του χρυσού, η διαρροή ραδιενεργών στοιχείων είναι σίγουρο ότι θα συμβεί! Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δε θα γίνουν ενέργειες εκμετάλλευσης του ουρανίου, αυτό θα διαφεύγει όσο υπάρχει στην ατμόσφαιρά μας, στη γη και στα νερά μας με ολέθριες συνέπειες στην υγεία μας.
Η αλήθεια της μεταλλείας χρυσού σημαίνει ακόμη απώλειες περιουσιών. Σύμφωνα με τον ισχύοντα μεταλλευτικό κώδικα, όταν μια περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως δημόσια μεταλλευτική, μπορεί να διατεθεί από το Δημόσιο σε ιδιώτες για μεταλλευτική εκμετάλλευση. Ειδικά στην περίπτωση των Κρουσίων, εφόσον η περιοχή ήταν ήδη χαρακτηρισμένη ως μεταλλευτική από την πρώτη εγκατάσταση των προσφύγων σε αυτήν, τα δικαιώματα στις ιδιοκτησίες που τους δόθηκαν είναι για το λόγο αυτό κολοβά. Όσο δεν υπάρχει ιδιώτης μεταλλειοκτήτης, όλα φαίνονται ομαλά. Αν όμως εγκατασταθεί ιδιώτης μεταλλειοκτήτης στην περιοχή, τότε σε αυτόν παραχωρούνται ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Η απομάκρυνση των σημερινών κατοίκων βέβαια δεν πρόκειται να γίνει άμεσα με εντολή του μεταλλειοκτήτη, γιατί αυτό θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις. Θα γίνει σταδιακά και οικειοθελώς όμως, από τους ίδιους τους σημερινούς ιδιοκτήτες, όταν ανακαλύψουν πως η διαβίωσή τους κοντά στα ορυχεία θα είναι ανυπόφορη και βέβαια στην περίπτωση αυτή ούτε σκέψη για αποζημιώσεις. Όταν λοιπόν το σημερινό ΥΠΕΚΑ λέει πως δεν θα γίνουν απαλλοτριώσεις στην περιοχή, η αλήθεια πίσω από αυτό είναι πως δεν θα δοθούν αποζημιώσεις, γιατί ο κόσμος θα φύγει από μόνος του!
Η αλήθεια όσον αφορά στην οικονομική διάσταση και τις πολυπόθητες θέσεις εργασίας, περιλαμβάνει: πρόγραμμα κατάρτισης ανειδίκευτων σε μεταλλεία-ορυχεία που σημαίνει: η εταιρεία δε θα πληρώνει μισθούς – εμείς οι υπόλοιποι θα τους πληρώνουμε. Οι συνθήκες, μισθός, περίοδος απασχόλησης, εργασιακά δικαιώματα είναι ψιλά γράμματα – ειδικά στις μέρες που ζούμε και ειδικά στην περίπτωση μετατροπής μας και σε ΕΟΖ (Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.) Και πόσες θα είναι οι θέσεις εργασίας; Χμμ, σε κανένα απολύτως δημόσιο έγγραφο δεν υπάρχει γραμμένος αριθμός θέσεων εργασίας. Από στόματα διαφόρων ακούσαμε για 50 θέσεις (Κιλκίς) στην αρχή οι οποίες μπορεί να φτάσουν τις 500 σε ορίζοντα 30-ετίας. Φυσικά δεν ξεκαθαρίζεται αν αυτές οι 500 θα είναι παράλληλες ή «φύγε εσύ, έλα εσύ για 6 μήνες». Και μετά; Τι; Μετά λοιπόν τα 10-30 χρόνια εξόρυξης, όταν η εταιρεία πάρει ότι θέλει και φύγει, ή όταν αλλάξουν οι συνθήκες της αγοράς (ξέρετε, αυτές οι αγορές που ρυθμίζουν τα πάντα…); Τότε τι κάνουν οι Κιλκισιώτες; Οι Θράκες και οι Χαλκιδικιώτες; Πού θα εργαστούν; Γιατί, γη για καλλιέργεια, περίπτωση αγροτουρισμού, τουρισμού, περίπτωση μελισσοκομίας, περίπτωση κυνηγετικών δραστηριοτήτων και εσόδων δεν θα υπάρχει !
Η αλήθεια των θέσεων εργασίας περιλαμβάνει ακόμη ανίατες ασθένειες στους μεταλλωρύχους και μεταλλειοεργάτες, μεταφορείς στείρων, αλλά και στον πληθυσμό της περιοχής. Χαρακτηριστική απόδειξη τα κοιμητήρια του Στρατωνίου της Χαλκιδικής, όπου σπάνια να βρει κανείς τάφο άνδρα με ηλικία πάνω από 50 με 55 έτη ζωής. Αν συνυπολογίσουμε και την παρουσία του ουρανίου στον τόπο μας, το Κιλκίς, τα πράγματα χειροτερεύουν πολύ.
Η αλήθεια για Εθνικό συμφέρον είναι ότι για αυτό το καημένο το Εθνικό συμφέρον δεν εξετάστηκαν ποτέ οι υπάρχουσες (στα συρτάρια) οικονομοτεχνικές μελέτες που αναδεικνύουν άλλες οικονομικές προοπτικές, πραγματικά σε εναρμόνιση με το περιβάλλον και βιώσιμες. Απλά, ως ένα παράδειγμα, το εθνικό συμφέρον δε θα χάσει τους τζίρους των σημερινών γεωργοκτηνοτρόφων, κυνηγών που έρχονται στα Κρούσσια από όλη τη Μακεδονία; Το εθνικό συμφέρον δε θα χαίρονταν από την μετατροπή 30 εκ. € εισαγωγών αιθέριων ελαίων και βοτάνων σε εξαγωγή 30 εκ. € από την πλέον κατάλληλη για αυτήν την δραστηριότητα περιοχή των Κρουσσίων; Το Εθνικό συμφέρον από το Κιλκίς είναι μόλις 1 εκ.€ / έτος. Σχεδόν ανέκδοτο αν σκεφτεί κανείς τα χρήματα που θα φτάνουν στα χέρια της ξένης εταιρείας!
Η αλήθεια σε ηθική διάσταση και η εμπιστοσύνη στο κράτος. Όλη η διαδικασία ξεκίνησε υπόγεια και πονηρά, με «διαβούλευση» άγνωστη στους πολίτες. Στο Κιλκίς, η «διαβούλευση» περιελάμβανε δήθεν ενημέρωση των θεσμικών εκπροσώπων μας, ενώ οι συναντήσεις (εν Αθήναις) γίνονταν μόνον για να τους συνετίσουν και να τους δώσουν εντολή να μεταπείσουν τα πλήθη. Όλα αυτά στο παρά πέντε, λίγο πριν τη λήξη του διαγωνισμού για τον οποίο μας διαβουλεύονταν! Καμία δημοκρατική αρχή - αντίθετα, επαναλαμβανόμενη κοροϊδία: πολλές φορές προφορικά, αλλά και γραπτά, η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ δεσμεύτηκε να τα σταματήσει όλα εάν η τοπική κοινωνία με τους θεσμικούς φορείς της εκφραστεί αρνητικά. Παρόλο όμως ότι καθολικά, όλοι οι φορείς και σύμπασα η κοινωνία του Κιλκίς εκφράστηκε αρνητικά, με υπομνήματα, υπογραφές, συλλαλητήρια και ερωτήσεις βουλευτών, όλα αυτά χλευάστηκαν! Πρόσφατα η έκφραση της τοπικής κοινωνίας εντάχθηκε στα διακοσμητικά στοιχεία!
Αυτές οι αλήθειες στην Ελλάδα του 2012 σκεπάζονται από την εμετική προπαγάνδα «η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί πρώτη χώρα παραγωγός χρυσού στην Ευρώπη». Κορυφαία του είδους είναι η πρόσφατη δήλωση του δ/ντη του ΙΓΜΕ: «Στην Ελλάδα οι περισσότερες τοπικές κοινωνίες εγκλωβίζονται στα στενά συμφέροντα, στις μικροπολιτικές σκοπιμότητες και στις στείρες αντιλήψεις, επιλογές και αντιδράσεις ομάδων μειοψηφίας που επιβάλλουν απόψεις και διαδικασίες με κάθε άλλο παρά δημοκρατικό τρόπο, εκφοβίζοντας συχνά και πολιτικούς παράγοντες. Η καθυστέρηση στην αξιοποίηση βιώσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών αφαιρούν την δυνατότητα της χώρας να αλλάξει ριζικά τα σημερινά δεδομένα εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα». Αν έτσι είναι οι περισσότερες ελληνικές κοινωνίες, αυτοί για ποια Ελλάδα κόπτονται και οραματίζονται ;
Τέτοιες δηλώσεις με λάσπη ποτ-πουρί, συνοδευόμενες με υποσχέσεις για «θέσεις εργασίας και ανάπτυξη» αναπαράγονται ανελλιπώς από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Στην «αλήθεια» της Ελλάδας μας, οι δράσεις των επιτροπών ενάντια στα μεταλλεία, απουσιάζουν πλήρως από το ειδησεογραφικό μενού – ακόμη και των κρατικών καναλιών που εμείς πληρώνουμε. Αν σπανίως γίνει κάποια αναφορά, παρουσιάζονται οι πολίτες που παίρνουν μέρος σε κινητοποιήσεις, ως κακοποιά στοιχεία εγκληματικών οργανώσεων! Όποιες πολιτικές παρατάξεις τολμήσουν να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας ή/και να συμμεριστούν τις θέσεις μας, κατηγορούνται αμέσως για φθηνό ψηφοθηρισμό και τρομοκρατία! Όποιος φορέας θεσμικός τολμήσει να εκφράσει τη θέση του, απαξιώνεται! Όποιος συντάκτης καναλιού τολμήσει να προβάλει το θέμα, γρήγορα «το κλείνει» δια παντός και δεν επανέρχεται ποτέ σε αυτό. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι στην ευρύτερη Ελλάδα (εκτός των περιοχών που πρόκειται να πληγούν) ακούνε και μαθαίνουν για το θέμα μόνο την πλευρά της «οικονομικής σωτηρίας».
Για πολλοστή φορά στη Χαλκιδική, την Κυριακή 21 Οκτώβρη 2012 συνέβησαν εγκλήματα: γυναίκες με τραγούδια και παλαμάκια δέχτηκαν χημικά και τράπηκαν σε φυγή. Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι όλων των ηλικιών αφού κατέφυγαν σε ειρηνική διαδήλωση, μπήκαν άρον άρον στα ΙΧ τους για να φύγουν από τα χημικά, αλλά έμελλε να δουν τα ΜΑΤ να σπάζουν μανιωδώς τα παμπριζ τους για να τους ρίξουν καπνογόνα ή ό,τι άλλο, να τους αναγκάσουν να βγουν από τα αμάξια για να γίνουν συλλήψεις με κατηγορία «στάση και διατάραξη»! Όμως η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων άκουσε για ΤΟΣΟΥΣ αστυνομικούς τραυματίες, αλλά δεν άκουσε για και δεν είδε ποτέ τον διαμελισμένο αστράγαλο της 60χρονης γυναίκας! Η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων δεν είδε ποτέ 2.500 κατοίκους του Κιλκίς να συγκεντρώνεται την 30η Αυγούστου και να λέει «ΟΧΙ» στο θάνατό του. Η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων δεν είδε ποτέ τους μαθητές της Χαλκιδικής να παρελαύνουν με τα μπλουζάκια «SOS Χαλκιδική». Η Ελλάδα στα δελτία ειδήσεων δεν είδε ποτέ τον κόσμο από τρεις νομούς της Θράκης να φωνάζει «ΟΧΙ».
Ο στραγγαλισμός της αλήθειας εξοργίζει. Εξοργίζει η λάσπη, το ψέμα, το θράσος, η προπαγάνδα, το φίμωμα, η αδικία, η έλλειψη δημοκρατίας!
